این اشتباه است که ، از خدا بخواهی که دری از دنیا را به رویت باز کند؛ نه تنها فایده‏ای برای تو ندارد، بلکه دو در از حرص هم برای تو باز می شود؛ درِ اوّل: حرصِ نسبت به حفظ و نگه‏داشتِ آنچه که از دنیا به دستش آمده است؛ درِ دوم: حرصِ برای اضافه کردنِ آنچه که در اختیار ندارد؛ این حرص، هم برای این است که ،آنچه به دست آمده از دست نرود و هم حرص نسبت به اینکه انسان تلاش کند آنچه را ندارد به دست آورد. لذا این را نخواه؛ بلکه بگو خدایا مایحتاج مرا به من برسان تا محتاج به شِرار خلق نشوم. اگر هم از خدا می خواهی دری را به روی تو باز کند،‌ درِ معنویّت باشد؛ بگو خدایا دری به سوی معنویّت به روی من باز کن .
 بیانات آیت الله مجتبی تهرانی بهمن 1389